Rok B.C., lub przed Chrystusem, jest ogólnie bardzo trudnym wiekiem do datowania. Po pierwsze, istnieje wiele różnych systemów datowania, takich jak te używane przez starożytnych Egipcjan, Rzymian, a nawet chińskich astronomów. Niezależnie od tego, który system wybierzesz, ważne jest, aby pamiętać, że wszystkie te metody są oparte na obserwowalnych efektach ruchu ziemi. Jeśli nie jesteś pewien, której metody datowania chcesz użyć, istnieje kilka dostępnych przewodników, które mogą pomóc Ci dowiedzieć się więcej.
Rzymski system datowania przed B.C./A.D.
Przed erą powszechną (BCE), nie było standardowego rzymskiego systemu datowania. Rzymianie datowali wydarzenia ze swojego życia za pomocą imion konsulów, lub założenia Rzymu, lub liczby dni, w których rządził cesarz.
Pierwszą reformę rzymskiego kalendarza podjął Juliusz Cezar, który zmienił nazwy miesięcy i ustanowił system roku przestępnego. Został jednak zamordowany, zanim zdążył sprawdzić, jak działają jego reformy. Kalendarz pozostawał w użyciu do 1582 r. CE.
Do IV wieku obok innych systemów datowania stosowano system ab urbe condita („od założenia miasta”). Opierał się on na założeniu, że założenie miasta nastąpiło 21 kwietnia 753 roku p.n.e. System ten, choć nie przyjął się powszechnie, był stosowany w pracach historycznych i dokumentach prawnych.
Drugiej reformy dokonał Dionizjusz Exiguus, mnich żyjący w Scytii Mniejszej. Pomysł ten, zainspirowany narodzinami Jezusa, został wprowadzony w ok. 525 r.
Starożytny egipski system datowania sprzed p.n.e./A.D.
W starożytnym Egipcie rok reginalny był definiowany jako rok, w którym król lub cesarz był królem. W tym okresie czasu rok był podzielony na 30-dniowe miesiące. Dni te były numerowane od 1 do 365.
Egipcjanie szeroko wykorzystywali pismo. Rozwinęli formę pisma kursywnego, które było używane do listów i zapisów podatkowych. Stworzyli również pismo hieroglificzne, które służyło do ozdabiania przedmiotów. Pismo to zostało wyryte w kamieniu na grobowcach i innych artefaktach.
Wczesna cywilizacja egipska rozpoczęła się około 3150 roku p.n.e. Rozwinęła się w jednolite państwo. Charakteryzowało się ono precyzyjnie wyważoną kontrolą zasobów naturalnych żyznej doliny Nilu i okolicznych regionów. Królestwo podzielone było na 42 nomy. Nomy te były rządzone przez nomarchę.
Pierwszym królem Egiptu był Menes. Zjednoczył on Dolny i Górny Egipt. Egipcjanie opracowali swój własny kalendarz. Kalendarz ten opierał się na cyklu pór roku, bogów i rządów króla.
Chiński system datowania przed B.C./A.D.
System BC/AD nie jest czymś nowym. Jest współczesnym odpowiednikiem chińskiego kalendarza, który istniał od ponad dwóch tysiącleci. Pojawienie się cywilizacji zachodniej na początku XIX wieku dało początek współczesnemu odpowiednikowi, który niedawno przeszedł gruntowną przebudowę. Wśród powodów tej zmiany wymienia się wzrost znaczenia Chin i Stanów Zjednoczonych jako rywalizujących ze sobą potęg w gospodarce światowej. Jednak nie jest to powód, aby wylać dziecko z kąpielą.
Najważniejszą funkcją tego systemu jest połączenie rozkładu jazdy i systemu metrycznego. Rozkład jazdy służy do zapewnienia ciągłości roku kalendarzowego. System ten został wprowadzony w 1949 roku przez Chińską Republikę Ludową. Mimo, że jest to system bardziej nowoczesny i wygodny, to nadal nie trąci tradycyjną chińską metodą datowania roku kalendarzowego.
System datowania przed B.C./A.D.
Astronomowie stosują różne metody datowania przy liczeniu lat przed B.C./A.D.. Metody te nie opierają się na datach konkretnych wydarzeń, ale zamiast tego używają różnych skal czasowych. Niektórzy ludzie mogą preferować jedną lub drugą metodę.
Wiele osób wybiera liczenie od narodzin Chrystusa. Dzieje się tak dlatego, że uczeni wierzą, że pierwsze wcielenie Chrystusa nastąpiło przed 1 rokiem n.e. Termin „ante incarnationis dominicae tempus” jest używany w starożytnych tekstach i oznacza rok oparty na ante incarnationis, czyli łacińskim słowie „wcielenie”. Pierwsza wzmianka o tym zwrocie pojawia się w dziele Bedy w VIII wieku.
Chociaż system Bedy ma pewne zasługi, nie jest to najlepszy sposób na datowanie. Używanie systemu liczenia od najwcześniejszej możliwej daty do obecnej daty może stworzyć wiele dodatkowych „przed rzeczami”, które w rzeczywistości mogą się nie wydarzyć. Nie jest to również wygodne dla współczesnych dat.