Jeśli szukasz ciekawej lektury o tym, gdzie żyją eskimosi, to trafiłeś we właściwe miejsce. Dowiesz się o ich historii, szamanizmie, rytuałach i nie tylko.
Wcześniejsze plemiona eskimoskie używały psich zaprzęgów i qajaqów
Wcześniejsze plemiona eskimoskie używały psich zaprzęgów i qajaqów do polowań i podróży. Były one istotną częścią ich sposobu życia. Zależały od polowań na materiały do budowy schronień i na żywność.
Najczęstszą zdobyczą eskimoskich myśliwych była foka. Mogli też polować na wieloryby. Kajak był specjalistyczną łodzią, której Eskimosi używali do polowania na morskie ssaki. Kajakarz często nosił wodoszczelne ubranie z foczej skóry.
Zespół psów był zwykle ciągnięty przez kobietę i jednego lub dwóch mężczyzn. Każdy pies miał uciągnąć od 45 do 80 kilogramów. Psy były karmione dużymi kawałkami mięsa. Utrzymywano je w formie dzięki ciągłym ćwiczeniom. Pomagały też myśliwym tropić ich ofiary.
W zimie psie zaprzęgi były głównym środkiem transportu. Sanie były wykonane z poroża karibu i fiszbinów. Były splecione ze sobą za pomocą ścięgien. Sanie miały kształt wachlarza.
Szałaty eskimosów są wykonane z bloków umocowanych w gęstym śniegu
Szałaty eskimosów są wykonane z bloków umocowanych w gęstym śniegu. Są to największe igloo zbudowane w Kanadzie. Puvirnuq w 2005 roku miał obwód prawie 40 metrów. Jego budowa zajęła autorowi tydzień.
Wśród Eskimosów istnieje opowieść, która pokazuje, jak bogowie pomagali ludziom i zwierzętom. Nie jest ona tak długa, jak się sądzi.
Pokazuje związek między ludźmi i niedźwiedziami. Opowieść jest podobna do baśni, choć są pewne różnice. Główna różnica polega na tym, że kobieta z bajki została zdradzona przez swojego własnego niedźwiedzia. W prawdziwym świecie ten sam niedźwiedź może zostać zaatakowany przez człowieka.
„Magia” w tej historii polega na tym, że kobieta znalazła w przejściu skóry niedźwiedzia. Pękł jej brzuch, gdy schyliła się, żeby je obejrzeć. Wtedy oprzytomniała.
Rytuały wyrastały wokół ważnych wydarzeń w życiu człowieka
Jedną z najwspanialszych rzeczy w rytuałach jest to, że często pojawiają się w nieoczekiwanych miejscach. Niektóre przykłady to etykieta pogrzebowa i rytuały związane ze śmiercią bliskiej osoby. Istnieje wiele powodów, dla których rytuały powinny być wykonywane w pierwszej kolejności, od zachowania spokoju po redukcję stresu. W dzisiejszych czasach naturalne jest, że można je znaleźć w niekonwencjonalnych miejscach.
Najlepsze z nich są zwykle zarezerwowane na specjalne okazje. Nie musisz jechać aż do Wielkiego Kanionu, żeby znaleźć żartownisiów udających zdziwaczałego wujka. W małym mieście też można znaleźć wiele godnych rytuałów.
Dobry rytuał jest niezbędny dla każdej rodziny. Może to być coś tak małego jak cotygodniowy wieczór gier lub tak formalnego jak coroczna kolacja. Posiadanie rytuału pozwala rodzinie budować wspólne wspomnienia i tworzyć silniejsze więzi. Daje też dzieciom poczucie przynależności.
Szamanizm na Syberii
Szamanizm na Syberii jest starożytną religią. Wywodzi się z północnych regionów kraju. Jest praktykowany na całej Syberii, w tym w rejonie środkowej Wołgi i jeziora Bajkał. Uważa się, że jej korzenie sięgają animistycznych koncepcji północnych ludów myśliwskich.
W dawnych czasach szamani posiadali zwierzęcych pomocników, których używali do komunikacji z duchami. W trakcie rytuałów byli również wzywani do pomocy w rozwiązywaniu problemów.
Szamani na Syberii są wzywani do przeprowadzania rytuałów uzdrawiających i do pośredniczenia między innymi ludźmi i duchami. Mogą pomóc w osiągnięciu duchowej, fizycznej i biologicznej równowagi.
Rola szamana zależy od struktury społecznej grupy. Jest uważany za przedstawiciela klanu. Mają specjalne relacje z innymi członkami społeczności. Są wzywani do ochrony grupy przed złymi duchami.
Eskimo Pie kontra lody Klondike
Eskimo Pie i Klondike to dwie kultowe marki lodów. Historia każdej z nich sięga ponad sto lat wstecz.
Eskimo Pie był pierwszym batonikiem lodowym pokrytym cukierkami. Firma została założona na początku lat 1900 przez Williama Isaly’ego, szwajcarskiego imigranta. Isaly prowadził małą mleczarnię w Ohio, a później otworzył sklep z lodami w Pensylwanii.
Nazwa batonika została zainspirowana regionem Klondike w kanadyjskim Jukonie. W latach 20. popularnym smakiem były lody waniliowe z czekoladową skorupką. Ostatecznie standaryzacja lodów doprowadziła do upadku lodów owocowych i orzechowych.
Najwcześniejsza wzmianka o Klondike znajduje się w artykule opublikowanym w Youngstown Vindicator 5 lutego 1922 roku. To właśnie wtedy batonik był sprzedawany po 10 centów za sztukę.