Dlaczego tawuły więdną i zamierają? W poprzednim artykule omówiliśmy proces, w którym tawuły więdną. Teraz jednak przyjrzymy się przyczynom, dla których tawuły więdną. Miejmy nadzieję, że dowiemy się, jak uniknąć pułapek tego procesu i znajdziemy sposób na utrzymanie naszych tawuł przy życiu.
PrahlAda bhakti vijayam – część 1
Prahlada Bhakti Vijayam Śri Tyagaraja jest arcydziełem sztuki muzycznej. Opera ta posiada bogaty zbiór pieśni i kirtanów. Jest to również bogaty zbiór modlitw do Pana Hari.
Głównym tematem tej opery jest poddanie się przed Najwyższym Panem. Opera wyjaśnia również, jak oddanie Prahlady Panu prowadzi do jego szczęścia.
Prahlada jest niewinnym chłopcem, który jest głęboko zakochany w Panu. Pomimo okrucieństwa swojego ojca, oddaje cześć Panu. Kiedy Pan nie jest w stanie się pojawić, Prahlada lamentuje. Kiedy Pan się pojawia, obdarza go pożądanymi dobrodziejstwami. W końcu Prahlada łączy się z Panem.
Sri Tyagaraja skomponował dwie główne opery. Pierwsza opera oparta była na historii Ramy, druga zaś była opowieścią o Prahladzie. Jego opera Mukundamala używa sloków z Ramajany Valmiki. Napisał również dwie inne opery.
Prahlada bhakti vijayam jest wspaniałym połączeniem doskonałości muzycznej i wartości literackiej. Opera zawiera 142 wersy w różnych metrach. Jest bardzo popularna na platformach koncertowych.
Ludzie nie są świadomi ścieżki bhakti
Bhakti, czyli oddanie, to religia Południa, która powstała w VII i VIII wieku. Zawierała elementy hinduizmu i muzułmańskiej tradycji sufickiej. Nierzadko można było zobaczyć mędrca bhakti na dworze muzułmańskiego sułtana. Moda na bhakti była jednak krótkotrwała. Wygasła w dziesiątym wieku. Nazwa pozostała synonimem oddania Bogu i uwielbienia dla boskości.
Jako hinduista nie zamierzam udawać, że wiem, co się działo w siódmym wieku. Rozumiem jednak, że bhakti i jej pokrewne są nadal żywe i mają się dobrze w wielu częściach świata. Jaki jest najlepszy sposób na praktykowanie bhakti? Oto kilka pomysłów.
Najbardziej oczywistym sposobem praktykowania bhakti jest poszukiwanie i łączenie się z duchowym przewodnikiem. Można to zrobić na wiele sposobów, np. poprzez guru lub mentora, lub poprzez wykorzystanie książek, forów internetowych i osobistych doświadczeń. Należy również pamiętać, że mędrzec bhakti to niekoniecznie to samo co jogin.
Muzyka czczona przez bhRngi, Pana naTarAja, AnjanEya, mędrca agastya, matanga, nArada
Bhatta Tandu jest legendą muzyki karnatycznej. Uważa się, że żył w II wieku p.n.e. i był królem Jubbalpore. Był również znany jako Bhoja, a jego imię pojawia się dwukrotnie w Siakuntali.
Napisał komentarz do Siakuntali, a jego imię pojawia się dwukrotnie w tekście. Rękopis jego dzieła znajduje się obecnie w Bibliotece Adyar. Jest on w wersetach tamilskich i sanskryckich i zawiera duży rozdział o muzyce. Uważa się również, że został napisany w 1675 r.
Jego dzieło składa się z czterech rozdziałów. Jest to kompilacja pieśni Oriya i jest przypisywana królowi Narayana Gajapati. Istnieje również kilka rozdziałów dotyczących akompaniamentu instrumentalnego i reżyserii scenicznej. Jego dzieło zawiera listę 22 kaiasamów, które są wymienione na końcu. Uważa się również, że napisał tika tclugu, aby towarzyszyć swojemu dziełu.
Podobno miał córkę, dEvi. Była ona córką mędrca Matangi. Jest ona również wspomniana w Sangita Makaranda.